مفهوم رضایت شغلی بیانگر احساسات و نگرشهای مثبتی است که شخص نسبت به شغل خود دارد (ساعتچی ۱۳۸۶) به واکنشهای شناختی عاطفی و سنجشی افراد، نسبت به شغل خود رضایت شغلی گفته می شود.
شرتزر رضایت شغلی را به دو دسته تقسیم می کند:
۱- رضایت درونی
۲ رضایت بیرونی
رضایت درونی از دو منبع حاصل می شود:
۱. احساس لذتی که انسان صرفاً از اشتغال به کار و فعالیت میکند.
2.کسب لذت بر اثر مشاهده پیشرفت، کسب مسئولیت و به ظهور رساندن توانایی ها و رغبت های فردی
همان طور که مشاهده می شود رضایت درونی منشأ درونی دارد اما برخلاف آن رضایت بیرونی، منشأ خارج از فرد دارد و به شرایط اشتغال و محیط کار مربوط می شود. عوامل درونی شامل خصوصیات و حالات فردی می شوند و در مقایسه با عوامل بیرونی که شرایط کار و اشتغال را در بر می گیرند از ثبات بیشتری برخوردارند. به همین دلیل رضایت درونی پایدارتر از رضایت بیرونی است رضایت کلی نتیجه تعامل بین رضایت درونی و بیرونی است.
به نظر هاپاک رضایت شغلی مفهومی پیچیده و چند بعدی دارد و با عوامل روانی، جسمانی و اجتماعی ارتباط دارد. تنها یک عامل موجب رضایت شغلی نمی شود، بلکه ترکیب معینی از مجموعه عوامل گوناگون سبب می شود که شاغل در لحظه معینی از زمان از شغلش احساس رضایت کند و به خود بگوید که از شغلش راضی است و از آن لذت می برد.